Рўзиева Ф. Абу Али ибн Сино қомусий олим

Тошкент, 2004. – 32 б.Ибн Сино ўзининг кўп тармоқли маҳсулдор ижоди, бой мероси билан жаҳон маданияти тараққиётига катта ҳисса қўшган қомусий олимдир. Ватандошимиз буюк қомусий олим Абу Али ибн Синонинг «Тиб қонунлари» асари нафақат Шарқ, балки Оврўпо мамлакатларида ҳам кенг тарқалиб, қарийб XVIII асрга қадар ҳакимлар учун кундалик қўлланмага айланган. Шайхурраис – донишмандлар устози номи билан шуҳрат қозонган табиб, шоир, қомусий билим эгаси Ибн Сино мустақил мутолаа билан шуғулланиб, математика, астрономияни, физикани, араб ва форс тилларини пухта билиб олади. У олим бўлиш билан бирга истеъдодли адиб ҳам бўлган. Ибн Сино ўз қиссаларида мардликни тарғиб қилиб, мунофиқлик, сергаплик, ёлғончилик, ишёқмасликни, риёкор имомларнинг иккиюзламачиликларини фош этади. Ибн Сино кишиларни илм-фанни ўрганишга, касб-ҳунар эгаллашга даъват этади. Ибн Сино асарлари Ўрта Осиё халқлари педагогик қарашлари, фан тарихини ўрганишда ҳам энг муҳим сарчашмалардан ҳисобланади.