Kimla P. Historycy-politycy jako źródło realizmu politycznego: Tukidydes, Polibiusz, Machiavelli

Kraków : Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2009. — 180 s.Na łamach niniejszej publikacji Autor omawia realizm polityczny w oparciu o bezstronność Tukidydesa, pragmatyzm Polibiusza i praworządność Machiavellego, wskazując czym jest i i czym nie jest.
Zamieszczona na okładce ikona przedstawiająca konflikt - mężczyznę gotowego zarówno do obrony, jak i ataku, mającego u stóp z jednej strony kocicę, z drugiej zaś psa - wyraża niezmienne dążenie realistów politycznych do nazywania rzeczy po imieniu.
Próby rozrywania związku między polityką a konfliktem oznaczają w ich opinii gwałt na rzeczywistości. Podstawowym wyznacznikiem polityczności jest podział na wrogów i przyjaciół. Schmittańska, XX-wieczna teza od starożytności towarzyszy ludziom współtworzącym realizm polityczny, którego zdefiniowanie - według Marcina Króla - jest zadaniem niewykonalnym.