Ankara: TTK, 1997. — 195 s.
Çalışmamızı "Harezm Türkçesi" olarak seçmemizdeki amaç, bu devrenin ve sahanın Karahanlı Türkçesi'nden Çağatay Türkçesine "geçiş dili" hüviyetini taşımasındandır. Bunun yanında Harezm Türkçesi, Oğuz-Kâşgar, Kıpçak-Kanklı gibi Türk şivelerinin karışımı olması hasebiyle önemli bir yer teşkil etmektedir.
Çalışmamızı "Harezm Türkçesi ve Grameri" olarak adlandırdık. Bunun sebebi, hem Harezm Türkçesi hakkında ilgileneceklere geniş bir bilgi vermek; hem de bu sahanın gramerini taradığımız eserlerden hareketle ortaya koymaktır.